نگاهی به فیلم صبح اعدام| یک فرصت طلایی هدر رفته
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۰۱۹۵۸
صبح اعدام فرصتی طلایی برای ساخت روایتی تکان‌دهنده از ساعات پایانی عمر طیب حاج رضایی و اسماعیل رضایی بوده که به بار ننشسته و در میان مخاطب خاص پسند سینمای ایران نیز چندان مورد توجه قرار نخواهد گرفت. - اخبار فرهنگی -
خبرگزاری تسنیم-محمد جلیلوند
یکی از ویژگی‌هایی که سینما را از سایر هنرها متمایز کرده و به آن کیفیت ویژه‌ای بخشیده، احضار شخصیت‌هایی از قلب تاریخ و نمایش آن روی پرده نقره ای است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
طیب حاج رضایی و حاج اسماعیل رضایی پس از واقعه 15 خرداد 1342 توسط حکومت شاهنشاهی دستگیر و زندانی شده و به مرگ با جوخه اعدام محکوم می‌شوند. افخمی براساس فصلی از خاطرات خبرنگار قدیمی روزنامه کیهان که عمده آن اختصاص به سحرگاه روز اعدام این دو دارد، فیلمنامه صبح اعدام را نوشته و نود دقیقه ملتهب پیش از اجرای حکم را به تصویر کشیده است. اما در انجام آن موفق نبوده و با رفتن به سمت بازی‌های فرمی از اصل ماجرا دور شده است. در حقیقت در اینجا فرم کاملا از قصه جلو زده و افخمی که اتفاقا از علاقمندان پروپاقرص سینمای قصه‌گو است را به وادی افراط در فرم کشانده است. او برای آن که خفقان فضای ساعت‌های منتهی به اعدام دو نفر را به تماشاگر القا کند، اتاق کوچکی را تدارک دیده و آدم‌های مختلف را در آن قرار داده که همگی هم پی در پی سیگاری روشن می‌کنند! نماهای درشت از شخصیت‌های کلیدی فیلم، به نوعی در حکم شخصیت پردازی بوده و افخمی با تکیه بر آن می‌خواهد خلاهای موجود در این قسمت را پر کند. اما چندان موفق نبوده و حجم نماهای درشت روی پرده سینما شناخت بیشتری نسبت به قهرمان‌های فیلم نمی‌دهد. از طرف دیگر تمرکز فیلمساز بیش از آن که روی طیب باشد روی اسماعیل رضایی بوده و بخش مهمی از فضا را در اختیار او قرار می‌دهد. برای مثال تنها کافی است به سکانس طولانی وصیت اسماعیل رضایی نگاه کرده و آن را با وصیت کوتاه طیب مقایسه کنید. این موضوع برای فیلمی که درباره طیب حاج رضایی است، عجیب بوده و تماشاگر فیلم را بهت زده و سردرگم می‌کند.
بهروز افخمی در دهه هشتاد فیلمی به نام گاوخونی ساخت که نریشن نقشی کلیدی در آن داشته و به نمایش‌های رادیویی پهلو می‌زد. صبح اعدام نیز از این جهت ادامه همان تجربه بوده و ساختار بازیگوشانه‌ای دارد. صدا نقش مهمی در شکل گیری صبح اعدام داشته و دیالوگ‌ها هم با وسواس زیادی نوشته شده که گاه درخشان به نظر می‌رسد. به مانند صدای ذهنی خبرنگار هنگامی که درباره طیب حرف می‌زند و نیز بخشی از دیالوگ‌های دوپهلو و کنایی اسماعیل رضایی هنگام وصیت برای سید روحانی که خوب از کار درآمده‌اند. به ویژه هنگامی که دوربین به چهره سرهنگ دادگاه نظامی نزدیک شده و تماشاگر ری اکشن ظریفی از او را در نمای درشت می‌بیند. افخمی در انتخاب بازیگرها تعمدا سراغ چهره‌های ناشناخته و یا کمتر شناخته شده رفته تا تصویر مستندتری ارائه کند. (مسعود شریف) در نقش طیب با توجه به اینکه دیالوگ اندکی دارد، کار سختی داشته و بیش از هر چیز تلاش کرده تا به لحن آشنای مردانی از این طبقه در ابتدای دهه چهل نزدیک شود. در عین حال روی نگاه خود متمرکز شده و طیب حاج رضایی را بازآفرینی کند. در نقطه مقابل ارسطو خوش رزم از سال‌ها سابقه بازیگری‌اش در تئاتر سود جسته و شخصیت سمپاتیک و همذات پندار از رضایی خلق کرده است که می‌توان آن را یکی اجزو نقاط قوت فیلم به حساب آورد.
نگاهی به فیلم «صبح اعدام»| فیلمی بد از یک گزارش خوب
صبح اعدام فرصتی طلایی برای ساخت روایتی تکان‌دهنده از ساعات پایانی عمر طیب حاج رضایی و اسماعیل رضایی بوده که به بار ننشسته و در میان مخاطب خاص پسند سینمای ایران نیز چندان مورد توجه قرار نخواهد گرفت.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: چهل و دومین جشنواره فیلم فجر چهل و دومین جشنواره فیلم فجر اسماعیل رضایی طیب حاج رضایی صبح اعدام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۰۱۹۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجساد فلسطینیان شواهدی از اعدام و شکنجه را نشان می‌دهد
به گفته مقامات غزه، گور‌های دسته‌جمعی که در دو بیمارستان این منطقه کشف شده و اجساد ۳۹۲ نفر در آن دفن شده بود، شواهد هولناکی از شکنجه، مثله شدن و اعدام را نشان می‌دهد و به نظر می‌رسد برخی افراد زنده به گور شده باشند.
به گزارش الجزیره، در ششمین روز متوالی حفاری برای یافتن اجساد در جنوب غزه، محمد موغیر، یکی از اعضای دفاع مدنی غزه گفت که ۱۰ تن از اجساد با دست‌های بسته شده پیدا شدند. همچنین به چند جسد لوله‌های پزشکی متصل بود که نشان می‌دهد احتمالا زنده به گور شده‌اند.
این مقام فلسطینی گفت: «ما برای تقریباً ۲۰ جسد که فکر می‌کنیم زنده به گور شده‌اند، نیاز به بررسی پزشکی قانونی داریم».
موغیر که مدارک تصویری از بقایای اجساد کودکان را نشان می‌داد، گفت: «چرا باید در گور‌های دسته جمعی اجسادی از کودکان وجود داشته باشد؟» و افزود که شواهد نشان می‌دهد سربازان صهیونیست مرتکب «جنایت علیه بشریت» شده‌اند.
از سوی دیگر، یمن ابوسلیمان، رئیس بخش دفاع مدنی شهر «خان یونس» که بیمارستان «ناصر» در آن واقع است، گفت که سه گور دسته جمعی جداگانه در این بیمارستان پیدا شده است: یکی پشت سردخانه، یکی جلوی سردخانه و دیگری در نزدیکی ساختمان دیالیز. او گفت که از میان ۳۹۲ جسد کشف شده، فقط ۶۵ تن توسط اعضای خانواده‌شان شناسایی شدند و باقی به علت مثله شدن، شکنجه، تجزیه و مشکلات دیگر قابل شناسایی نیستند. ابوسلیمان همچنین افزود که اجساد «کنار هم چیده شده بودند» و نشانه‌هایی از اعدام هم در آنان وجود داشت.
گفتنی است، این هفته کشف یک گور دسته جمعی داخل بیمارستان ناصر در شهر خان یونس با موجی از غم و اندوه فلسطینیان مواجه شد و محکومیت سازمان ملل را در پی داشت. پس از عقب‌نشینی نیرو‌های اشغالگر از این بیمارستان در هفتم آوریل، تا کنون بیش از ۳۰۰ جسد در بیمارستان کشف شده است.
شورای حقوق بشر سازمان ملل روز سه‌شنبه گفت که اجساد بیشتری در بیمارستان الشفاء شهر غزه پیدا شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل بین‌الملل
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد